یكی از اماكن مربوط به زرتشتیان آتشكده آنها است. این بنا در خیابان آیت الله كاشانی واقع گردیده و شامل ساختمان مشجری است كه در قرن اخیر ساخته شده است. در این محل آتش مقدس كه برای زرتشتیان مقدس می باشد و دارای قدمتی چند ساله بوده و باید همیشه روشن نگهداشته شود نگهداری و از آن مراقبت می شود. شایان ذكر است كه قدمت آتش آتشكده به هزار وپانصد سال می رسد. ساختمان اصلی در و سط حیاط و بر بلندی قرار دارد و آنرا درختانی همیشه سبز احاطه كرده اند. حوضی مدور و بزرگ در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است. آتش در محفظه ای بلندتر از سطح زمین در اتاقی نسبتا وسیع و دور از تابش خورشید قرار گرفته و اتاقهایی برای مراسم نیایش پیرامون آن طراحی شده است.
بنای فعلی آتشكده در سال ۱۳۱۳ خورشیدی با همت و كمك مالی زرتشتیان یزد و پارسیان هندوستان احداث گردیده است . ساختمان آتشكده با معماری زیبای برگرفته از هنر معماری هخامنشیان ( در تخت جمشید ) در وسط حیاطی بزرگ و سر سبز و بر بلندی قرار گرفته و بر پیشانی عمارت نقش (( فروهر )) جلوه گر است . اهمیت آتشكده به قدمت آتش درون آن است كه گفته شده از حدود ۱۵۲۰ سال پیش تا كنون فروزان مانده و حفاظت گردیده است .
آتشكده یزد، گرچه بنایی بسیار كهن ندارد و بنایش نزدیك به ۸۰ سال پیشینه داشته باشد اما آتشی كه درون آن میسوزد بیش از ۱۵۰۰ سال است كه روشن مانده است. همین پیشنه و دیرینگی است كه شگفتی این نیایشگاه را دوچندان كرده است. آتشكده بهرام یزد از هشت سال پیش كه در سیاهه بناهای ملی ثبت شد، در به روی گردشگران گشود. گرچه این موضوع مخالفت بسیاری از زرتشتیان را برانگیخت زیرا آنجا جای نیایش به درگاه خداوند است و آنها دوست نداشتند كه با ورود گردشگر هم آرامش آنجا به هم بریزد و هم پاكیزگی این مكان سپند كه در دین زرتشتی از ارزش بالایی برخوردار است از بین برود. اما به هر روی به دلیل درخواست بالای گردشگران برای بازدید از این مكان، بخشی از آن برای بازدید همگان درنظر گرفته شده است.ساختمان كنونی آتشكده یزد در آبان ماه ۱۳۱۳ خورشیدی با سرمایه یك زرتشتی پارسی به نام «همابائی» بر قطعه زمینی كه از سوی چندتن از زرتشتیان ایران ازجمله برادران امانت به نامگاه پدرشان اردشیرمهربان رستم امانت وقف شد، ساخته شد.نقشه آتشكده ورهرام یزد ازسوی مهندسان پارسی كشیده شد و شادروان «ارباب جمشید امانت» سرپرستی و نظارت ساخت این بنا را بر دوش داشت. ساختمان اصلی آتشكده بر بلندای نزدیك به ۲۱ متر از زمین و در میان حیاط بزرگی كه درختان همیشه سرسبز سرو و كاج آن را پوشانده و حوضی مدور و بزرگ كه در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است قراردارد. نگاره فروهر و سرستون‌های سنگی آن زیبایی ویژه‌ای بدان بخشیده و روبروی این بنا حوض آبی قرار دارد كه این از ویژگی آتشكده‌ها است كه كنار آب باشند.سرستون‌های سنگی جلو تالار ساختمان اصلی و سنگ‌های گلدار پای دیوارها كار هنرمندان اصفهانی است كه در اصفهان سنگ‌ها تراشیده شده و سپس تا یزد برده‌اند. نگار كاشی‌های فروهر بر بالای سردر ورودی كار هنرمندان كاشی كار یزدی است و معماری كل این بنا ار معماری آتشكده‌های پارسیان تاثیر پذیرفته است.آتش سپند و كهن، درون مجمر بزرگی از جنس برنز است و شخصی به نام «هیربد» مسوول روشن نگه‌داشتن آن است.بازدیدكنندگان این آتشكده می توانند این آتش همیشه فروزان را از پشت دیوار شیشه‌ای ببینند.
آتش درون مجمری برنجی و در اتاقی مخصوص در میان ساختمان آتشكده و در سطحی بالاتر از سطح زمین و به دور از باد و باران و تابش خورشید نگهداری می شود .
